Het nieuwe leven in Ghana

En dan zit je opeens alweer 14 dagen in Ghana.. het lijkt wel alsof de tijd voorbij vliegt. Waar zal ik eens beginnen. .?

Afgelopen zondag ben ik met veel liefde in mijn nieuwe gezin ontvangen.. ik ben een moeder en 4 kleine broertjes rijker geworden, dat is toch geweldig! Het zijn onwijs lieve mensen en het meest bijzondere vind ik wel dat onze gezinnen ontzettend veel op elkaar lijken. Ze zijn erg behulpzaam en gastvrij, ik heb het goed hier ;-)

Afgelopen maandag ben ik ook begonnen met mijn werk in het ziekenhuis. De aankomende maanden zal ik op verschillende afdelingen werken. Deze maand werk ik op de ‘OPD ward’. Hier worden de patiënten opgenomen, we meten de vitale functies, en er worden intake gesprekken gevoerd. Ook is er op deze afdeling een ‘dressing room’, hier worden de wonden behandeld. De afgelopen dagen heb ik voornamelijk met het nieuwe systeem gewerkt, dat nog maar 3 weken oud is. Zo heb ik veel gegevens kunnen invoeren en ook de andere broeders en zusters kunnen leren hoe ze dit konden doen. Het is lekker creatief bezig zijn. Geen infuusstandaard? Nou, dan plakken we de infuuszak toch lekker aan de muur met wat tape! Ik hou er wel van. Maar tijdens de wondzorg moest ik toch wel even slikken.. want dat ging wel op een heel andere manier dan dat ik dat gewend was. Soms ging dit ook best wel hardhandig, en dat was soms best pittig om te zien. Gelukkig mocht ik uiteindelijk ook zelf aan de slag en dit werd gelukkig wel gewaardeerd ;-)

Het verschil met de werkdrukte in de thuiszorg en hier is wel een groot verschil. Vaak zijn er momenten dat er niets te doen is. Sommige zusters/broeders zitten de hele dienst op hun gat, sommige gaan slapen, maar daar kan ik maar moeilijk aan wennen.. dus ik huppel telkens over de afdeling heen, om te kijken wie of wat ik kan helpen. Stil zitten vind ik maar moeilijk haha..

Verder heb ik veel lol met het personeel hier. Sommige denken nog steeds dat ik een student ben. ’s Ochtens beginnen we altijd met het schoonmaken van alle behandelkamers. En er werd mij verteld dat je alles wat in de kamer staat moest schoonmaken. Dus toen ik ondertussen een behandeltafel aan het schoonmaken was, nam ik een stukje van de muur mee. Toen begon er 1 van de zusters hard te gillen en riep: ‘Marliene, she’s cleaning the walls!’ hahahahah. iedereen ging natuurlijk helemaal stuk om het feit dat ik de muren aan het schoonmaken was. En zo zijn er nog wel meer dingen waar ze om moeten lachen.. want ik blijf natuurlijk maar een blond Hollands zustertje :-)

Het werk in het ziekenhuis is op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag, en op donderdag werk ik in de Melshegu kliniek. Op donderdag is het daar moeder en kind dag. Dan komen er ontzettend veel moeders met baby’s uit 6 verschillende gebieden. Het is een kleine kliniek, dus buiten staan er overal bankjes zodat de moeders hierop kunnen zitten. We houden de groei bij van de baby’s, ze krijgen uitleg over borstvoeding, malaria, gezonde voeding, en er worden vaccinaties gegeven. Het is erg leuk om met deze kleintjes bezig te zijn. Het lijkt een beetje op een consultatiebureau. Ik ga er met veel plezier naar toe!

Ik leer de weg hier nu goed kennen op mijn fiets, want ik was natuurlijk al en aantal keren verdwaald, haha. Maar gelukkig waren er dan genoeg mensen die me konden helpen, maar liever wilde ze dan met me trouwen òf mee naar Nederland.. ;-)

Deze week heb ik dan eindelijk Lotte ontmoet. Zij is ook een vrijwilliger van Vrijwilliger Wereldwijd. En het grappige is wel dat het lijkt alsof we elkaar al jaren kennen. Echt heerlijk om zo’n persoon om je heen te hebben. We hebben dezelfde humor en zijn beide lekker gek, dus dat klikt prima ;-)

Vandaag was Lotte jarig en daarom hadden we vanochtend stiekem de Lodge versierd. En vanmiddag samen met Lotte, Naomi (coördinator van Vrijwillig Wereldwijd), Latifa (huishoudelijke hulp in de Lodge), Youssef ( huishoudelijke hulp), Mister Bob (kok), en Bash een feestje gevierd. Het was echt een gezellige middag, het leek net een kinderfeestje ;-)

Aankomend weekend ga ik samen met Lotte en een vriend van haar naar het project Hand in Hand in Nkoranza. Dit is een project met verstandelijke beperkte kinderen. Het schijnt een heel mooi project te zijn. En ook kun je hier apen voeren en naar de watervallen wandelen.. ik heb er onwijs veel zin in!

Liefs..