Wilde avonturen in Ghana

Lieve allemaal,

Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk een nieuw verslag. In de afgelopen weken heb ik weer genoeg meegemaakt, en dat wil ik graag met jullie delen 

De temperatuur is best wel iets omhoog gegaan de laatste weken, en dan hebben we het over 42 graden. Haha, ja best wel warm. Vooral ’s nachts, daarom maak ik vaak maar korte nachtjes. Wat soms best wel vermoeiend kan zijn, omdat je overdag je energie hard nodig hebt.

De 1e nieuwe werkweek met de vrijwilligers is goed gegaan, helaas werden we 1 voor 1 ziek, de ene was zieker dan de ander, maar gelukkig konden we voor elkaar zorgen, en is iedereen inmiddels weer de oude.

Mijn werkweek ziet er nu als volgt uit:
Maandag: Judah Mahama.
Dinsdag: de kliniek.
Woensdag: wondverzorging op de kids active school.
Donderdag: kliniek.
Vrijdag: Wondverzorging op de kids active school.

14 februari was het valentijnsdag, en had ik stiekem met Daan de lodge versierd en hadden we voor iedereen een klein cadeautje gekocht. Gelukkig was het dinsdag, en dat betekende dat we met z’n alle in de lodge hebben gegeten. Het was een gezellig avondje.

In het weekend van 24, 25 en 26 februari zijn we met Cleo, Tiana, Eline en Daan naar Mole National Park geweest. Mole is het bekendste en grootste nationale park van Ghana. Je kunt hier de wandelsafari doen en de jeepsafari. Wij hebben natuurlijk beide gedaan! Toen we vrijdag aankwamen in Mole hebben we heerlijk in het zwembad gezwommen, en zijn we daar de rest van de dag gebleven. ’s Avonds met elkaar gegeten en gezellig een drankje gedaan. Sterke en spannende verhalen met elkaar gedeeld en toen moe maar voldaan naar bed ;-)

De volgende morgen waren we vroeg opgestaan om met de jeepsafari mee te gaan, alleen waren we te laat. Hahaha, het begon namelijk al om 07:00uur en ons werd verteld dat je er om kwart voor 7 moest zijn om jezelf op te geven voor een tocht. Helaas, maar gelukkig konden we ook met een kano safari mee! Dit klonk natuurlijk wel erg spannend en wilde we daarom zeker niet missen. Om 10:00uur gingen we dus mee met de kanosafari. We dachten dat we eerst zelf moesten kano varen, maar al snel bleek dat we met z’n alle in 1 grote boot zouden gaan.
Het was best wel spannend, want er zouden ook krokodillen te zien zijn.. op een gegeven moment moesten we doodstil zijn, want er zouden krokodillen vanaf de kant het water in kunnen gaan.. wij zaten dus allemaal met doodsangst in het bootje, want stel je toch eens voor..
Helaas gebeurde er niets.
Toen de boot zich weer omdraaide om weer terug te varen, kwamen we weer langs het gedeelte waar we absoluut stil moesten zijn voor de krokodillen.. alleen nu maakte het niet uit dat we keihard aan het zingen waren.. hmm. Toch wel een beetje vreemd ;-)

’s middags zijn we om 15:30 met de jeepsafari mee geweest, het was echt heel mooi. We hebben veel antilopen, apen en waterbokken gezien. En aan het einde van de safari zagen we 1 olifant.. Zó bijzonder om zo dichtbij deze dieren te zijn.. Helaas was deze olifant al oud en dan leven ze alleen verder..

De volgende dag zijn we om 07:00uur met de wandelsafari begonnen. En al snel zagen we een olifant. We waren heel dichtbij, en het was opnieuw zò bijzonder.. Je kunt het eigenlijk niet beschrijven. De tocht duurde ongeveer 2 uur. Aan het einde van de tocht kwamen we bij het meertje uit, en daar zagen we 3 olifanten en deze gingen het water in. Echt ontzettend gaaf!
Ook zagen we krokodillen in het water. Cleo en ik hebben samen met de gids die ons heeft begeleid een vlog opgenomen, Hahaha, dat was echt hilarisch! We hebben al een youtube kanaal aangemaakt, dus we hopen binnenkort een vlog te kunnen uploaden. Alleen werkt het internet hier een beetje traag, dus het kost veel tijd!

’s Middags zijn we weer naar huis gegaan. We waren helemaal blij dat we zo’n luxe trotro hadden gescoord. Deze was erg groot en best wel ruim. Er werden er als nog extra mensen bijgepropt, maar ach. We konden lekker meezingen met de muziek en alle Ghanezen lagen dubbel om ons kattengejank. Heerlijk!

Helaas kregen we pech met de bus! Er was iets mis met de motor! Gelukkig was daar al snel een ander busje, met zeer weinig ruimte, maar we zijn veilig thuis gekomen! YEEY.

Afgelopen donderdag hebben we het hek van het voetbalveld op Kids Active gemaakt, met behulp van ijzerdraad hebben we het hek weer een beetje fatsoenlijk gekregen. Het was best wel erg warm in de zon, maar het resultaat mag er wezen. ’s Middags ben ik samen met Cleo en Latifa naar het ziekenhuis geweest. Latifa was al een aantal weken niet lekker en de laatste dagen ging het steeds slechter met haar. Dus hadden we aangeboden om met haar me te gaan. Voor haar is het allemaal niet zo vanzelfsprekend om naar het ziekenhuis te gaan en om medicijnen te betalen. Gelukkig is ze in het ziekenhuis goed geholpen en heeft ze de juiste medicijnen meegekregen. We moesten wel 20 cedi betalen voor het bloedprikken, want het was donderdag! Oké, goede reden!
Toen we eenmaal klaar waren in het ziekenhuis en op weg naar huis wilde gaan, was de dag nog niet voorbij.
We liepen in de stad en er lag een vrouw op de weg. En niemand deed iets. Dus wij rende naar deze vrouw toe om te kijken wat er aan de hand was. Deze vrouw was verward en volgens omstanders kwam ze uit de GGZ. Ik ben naast haar op de grond gaan zitten en heb haar iets opgetild. Ik had helaas niets bij me om te geven, en ze wilde ook geen water. Maar het was duidelijk dat het niet goed ging met deze vrouw. En ik wilde er voor zorgen dat ze naar het ziekenhuis werd gebracht. Er waren ook behulpzame omstanders en deze lieten een taxi stoppen. Samen met een andere man heb ik deze vrouw in de taxi getild. Maar er kon niemand mee met deze vrouw. Dus wilde wij wel mee. Alleen de vrouw kwam de taxi weer uit, en ze wilde er ook absoluut niet meer in. We stonden echt machteloos, want je kunt niemand dwingen. Ze kon weer redelijk lopen en we moesten haar laten gaan. Ik vond het dubbel, maar we konden niets meer doen..

Vrijdag kwamen er opeens 2 dromedarissen voorbij toen we aan het werk waren op de Kids active. Dus daar moesten de salaminga’s natuurlijk even gebruik van maken! Het was een attractie om te zien, 4 blanke meiden op een dromedaris, de halve school liep leeg. Het was best wel spannend!

Het weekend hebben we gebruikt voor leuke dingen. Zaterdag zijn we de stad ingegaan om te lunchen. Daarna zijn we de markt opgegaan om stoffen te kopen. Zoveel keus, maar ontzettend leuk!
’s Avonds zijn we naar de stad gegaan, hebben we drankjes gedronken en hebben we nieuwe dansmoves geleerd van onze Ghanese vrienden! Het was erg gezellig, maar ook wel dubbel, want het was het laatste weekend met Daan. Bijzonder hoe je binnen 1 maand zo close met een groep kunt worden.

Zondag hebben we uitgeslapen en zijn we ’s middags naar het zwembad geweest. Het was mega druk, en we voelde ons ook wel écht wit! Zie foto’s ;-)

Maandag 6 maart, was het onafhankelijkheidsdag. Een nationale feestdag hier in Ghana. Dit jaar was het precies 60 jaar. We zijn ’s ochtends naar het jublaei park geweest. Hier waren het leger, de scholen, rode kruis, landmacht, luchtmacht etc aan het marcheren. Het was best een mooi gezicht om dit mee te maken. Na 2 uur zijn we weggegaan, en ben ik samen met Cleo de stad nog even in geweest. We hadden stiekem nog wat cadeautjes voor Daan gekocht. ’s Middags hebben we lessen voorbereid voor het Judah Mahama project en ’s avonds hebben we Daan verrast met een hilarische kaart en lieve cadeautjes. ’s Avonds hebben we gezellig met elkaar gegeten en nog even alle leuke herinneringen met elkaar opgehaald. Voelt gek om afscheid te moeten nemen.

Vanmorgen was ik al vroeg in de lodge, want vandaag zou ik in de kliniek gaan werken. Maar eerst heb ik afscheid genomen van Daan, helaas 
Daarna ben ik met samen met Bash naar de kliniek geweest. We hebben een gesprek gevoerd met het hoofd van de kliniek. Ik wil namelijk graag de kliniek helpen. Het hoofd was ontzettend blij dat ik iets kon betekenen. Hij heeft me alles goed laten zien en uitgelegd wat er niet werkt of wat er echt prioriteit heeft. Voor nu is het zeer belangrijk dat het dak gemaakt wordt, want het dak is stuk en het lekt. Er is geen stromend water binnen, want de wasbakken zijn kapot. Hij zou heel graag willen dat er weer bevallingen in de kliniek gedaan kunnen worden, want deze kamer is niet meer in goede staat. Er is geen compleet bed, alleen een kapotte behandeltafel. Ook staan alle spullen op de grond, papieren, medicijnen, dozen etc. Ik kan dus best wel wat gaan betekenen hier, en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Want ik gun het deze mensen heel erg. Ze werken erg hard en zijn zò liefdevol. Hopelijk kan ik jullie binnenkort meer vertellen over de kliniek.

De tijd gaat heel erg snel, eigenlijk te snel.. en dat is eigenlijk wel een goed teken, want ik heb het ontzettend goed hier. Elke dag is een cadeautje. Ik heb een zeer lief gezin, waar ik me helemaal thuis voel. Ik heb lieve vrijwilligers om me heen, leuke werkplekken en lieve mensen in de lodge. Kortom, ik heb het goed. En hoewel het soms best zwaar kan zijn, ben ik nog steeds dankbaar dat ik hier ben, en dat ik hier iets mag betekenen. Hoe klein het ook zal zijn.

Nog 5 normale weken te gaan, dan ga ik samen met Cleo een week in de compound. En daar heb ik ook wel erg veel zin in! Wat een avontuur zal dat gaan worden!

En dan zal 11 april Mattanja in Ghana aankomen en gaan we samen nog tot 22 april reizen in Ghana! Super leuk, en ik kijk er erg naar uit.

Lieve groetjes vanuit Ghana.

Marlene